Sarna

(łac. Capreolus capreolus)     

Królestwo:
Rząd:
Rodzina:

Zwierzęta
parzystokopytne
jeleniowate

Występowanie: Gatunek ten można spotkać na terenie całego Parku.

Opis:  Jest to gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych. Jedno z ważniejszych zwierząt łownych Europy. Samica jest nazywana kozą, samiec rogaczem, kozłem, młode zaś koźlętami. W Polsce sarna jest gatunkiem pospolitym w całym kraju, najliczniejszym w jego zachodniej części. Jej siedliskiem są równinne i górskie (do 2400 m n.p.m.) rzadkie lasy liściaste i mieszane oraz zarośla. W Europie  oprócz populacji leśnej  występuje populacja polna, która przystosowała się do życia na otwartych terenach uprawnych, łąkach, a nawet w ogrodach w pobliżu osiedli i miast. Sarna jest zwierzęciem średniej wielkości o smukłym ciele, wysokich nogach, sierści czerwono-brązowej w lecie, siwo-brązowej lub siwo-żółtej w zimie, z białą lub żółtawą plamą na pośladkach. Sarny w okresie od późnej jesieni do wiosny żyją w stadach (rudlach) złożonych z kilku do kilkudziesięciu osobników prowadzonych przez doświadczoną samicę. Sarna jest gatunkiem roślinożernym. Żywi się trawami, ziołami, liśćmi, grzybami i owocami leśnymi. Ciąża u saren zapłodnionych w okresie letniej rui (od połowy lipca do połowy sierpnia) trwa prawie 10 miesięcy, a w przypadku zapłodnienia w listopadzie lub grudniu  4,5 miesiąca. Samica rodzi w odosobnionym miejscu od 1 do 3 koźląt. Koźlęta pozostają przy kozie przez rok, a czasem dłużej. Dojrzałość płciową sarna osiąga w wieku 2 lat.     Znalezionych przypadkowo w lesie koźląt nie należy dotykać, ponieważ w ten sposób człowiek przekazuje swój zapach, co pozbawia młode naturalnej ochrony przed drapieżnikiem. Pozostawianie samotnych młodych w ukryciu jest naturalną strategią obronną wielu gatunków jeleniowatych.

Wymiary:
Wysokość:
Długość ciała:
Długość życia:
Waga:


60 - 90 cm
90 – 145 cm
5 - 12 lat
15 - 35 kg