Czyż

(łac. Carduelis spinus)

Królestwo:
Rząd:
Rodzina:

Zwierzęta
wróblowe
łuszczaki

Status i występowanie w Polsce: Nieliczny ptak lęgowy oraz regularnie i licznie zimujący. Czyże zamieszkują bory iglaste i mieszane z przewagą lub domieszką świerka lub jodły. W okresie przelotów można go spotkać także w parkach i ogrodach. Przylot silnie rozciągnięty - od marca do maja, odlot od września do października. 

Występowanie w PK im. gen. D. Chłapowskiego: Gatunek ten w okresie lęgowym występuje wyłącznie w największych kompleksach leśnych (np. na wschód od Rąbinia), zimą można go spotkać w wielu miejscach, gdyż tworzy stada koczujące w różnych środowiskach.

Ochrona gatunku: Gatunek prawnie chroniony (Ust. o Ochronie Przyrody).

Opis: Mały łuszczak z cienkim dziobem i rozwidlonym ogonem. Samiec z czarną czapeczką i plamką na gardle i szarymi policzkami. Reszta głowy, szyja i pierś żółte, brzuch biały, ciemno kreskowany. Kark i grzbiet zielonkawe, ciemno kreskowane. Na czarnym skrzydle dwa żółte paski i obrzeżenia lotek. Żółte są również boki, nasady ogona i kuper. Samica bez rysunku na głowie i znacznie mniej żółta. Młode szare, ciemno kreskowane z wąskim paskiem skrzydłowym. Gniazdo buduje w bocznych, poziomych gałęziach świerka na wysokości od 8 m. Zbudowane jest z korzonków, włókien roślinnych, mchu i traw, wyścielone sierścią i piórkami, jest dobrze zamaskowane strzępami porostów. Budową gniazda, jak i wysiadywaniem jaj, zajmuje się samica. Składa ona 5 - 6 niebieskawych, brązowo nakrapianych jaj, a podczas ich wysiadywania jest ona karmiona przez samca. Wysiadywanie trwa 12 dni, młode w gnieździe przebywają przez ok. 2 tygodnie, a po kolejnych dwóch tygodniach stają się w pełni samodzielne. Pożywieniem tego gatunku są przede wszystkim nasiona drzew (brzoza, olcha), i innych roślin, np. bylin. Uzupełnieniem diety są także mszyce oraz drobne gąsienice.

Wymiary:
Długość ciała:
Rozpiętość skrzydeł:
Waga:


11,5 – 12,5 cm
21 cm
13 - 15 g

Galeria zdjęć czyża autorstwa Leszka Lubickiego