Lnicznik siewny

(łac.Camelina sativa)

Królestwo:
Rząd:
Rodzina:

rośliny
kapustowce
kapustowate

Opis:   

   Jest to gatunek rośliny z rodziny kapustowatych. Rośnie dziko w Azji i Europie. Zwyczajowo zwany jest także lnianką, rydzem, lennicą. Niegdyś uprawiany jako roślina oleista. Roślina naga, lub owłosiona gwiazdkowatymi włoskami. Łodyga jest wzniesiona, prosta, cienka, o wysokości przeważnie 30-70 (100) cm, nierozgałęziająca się. Liście są skrętoległe, siedzące, zazwyczaj całobrzegie, czasami z rzadka i płytko ząbkowane. Kwiaty lnicznika mają 4-działkowy kielich, 4-płatkową żółtawobiałą koronę, 6 pręcików i 1 słupek. Tworzą grono na szczycie pędu.

    Owocem jest wielonasienna spłaszczona łuszczynka szerokości 3,5-5,5 mm, o silnie wydętych klapach.

    W przeszłości tłoczono z niego olej rydzowy, wykorzystywany także do celów spożywczych; to zastosowanie utrwalone zostało w powiedzeniu "lepszy rydz niż nic", mającym oznaczać, że w ubogim gospodarstwie, w którym brakować mogło tłuszczu zwierzęcego zastąpić go można było stosunkowo łatwo dostępnym i tanim olejem roślinnym.

Wymiary:
Wysokość:


30 - 70 cm

Występwanie:
Gatunek ten można spotkać w uprawach rzepaku w okolicach Wyskoci oraz praktycznie na terenie całego Parku Krajobrazowego im. gen. D. ćhłapowskiego.