Dzięcioł duży

(łac. Dendrocopos major)
Dzięcioł duży

Królestwo:
Rząd:
Rodzina:

Zwierzęta
dzięciołowe
dzięciołowate

Status i występowanie w Polsce: W Polsce liczny ptak lęgowy. Najliczniejszy i najpowszechniejszy z polskich dzięciołów. Występuje w całej Polsce, do wysokości około 1200 m npm. Często spotykany także zimą. Zamieszkuje stare lasy liściaste, iglaste (sosnowe) lub mieszane z domieszką osiki, jak również inne mniejsze zadrzewienia (w tym śródpolne), parki miejskie (nawet w centrach) i wiejskie, ogrody oraz aleje na równinach i terenach górzystych. Gatunek osiadły, tylko populacje mazurskie cechują się tendencją do wędrówek i koczowania.

Występowanie w PK im. gen. D. Chłapowskiego: Występuje  zarówno w sezonie lęgowym, jak i poza nim - w lasach, parkach i w zadrzewieniach śródpolnych.

Ochrona gatunku: Gatunek prawnie chroniony (Ust. o Ochronie Przyrody).

Opis: U samca na tylnej części głowy (potylicy) jaskrawoczerwona, poprzeczna pręga, której brak u samicy. Tęczówki oczu są czerwone. Czarny pas ciągnie się od dzioba w kierunku piersi, drugi zaś otacza górną część szyi. Dolna część brzucha i podogonie w kolorze jaskrawoczerwonym, co jest charakterystyczną cechą ubarwienia dla tego gatunku. Na szyi dwie białe plamy, podobnie na barkach oraz skrajnych sztywnych sterówkach. Dzięcioł ten ma szare nogi i mocny, dłutowaty, ciemnoszary dziób. Czepne nogi dostosowane do siadania na pionowych pniach, dwa palce są skierowane ku przodowi, a dwa ku tyłowi. Młode dzięcioły mają natomiast całe ciemię i tył głowy czerwono-pomarańczowe.
Ptak nie jest płochliwy, choć zachowuje ostrożność. Jego lot jest falisty. Ptaki te wykuwają dziuple w drzewach, często porażonych przez grzyby. Dziuple kuje głównie samiec. Co roku wykuwana jest nowa dziupla, a poprzednie stają się gniazdami dla wielu innych gatunków ptaków. Wejście do dziupli ma średnicę ok. 5 - 6 cm a jej głębokość - 30 cm. Samica składa tam 4 - 6 jaj, które wysiaduje na zmianę z samcem przez 11 - 12 dni. Młode przebywają w gnieździe ok. 3 tygodni, potem jeszcze przez okres 10 dni dokarmiane są przez rodziców. Pożywieniem w okresie wiosny i lata są głównie owady i ich larwy wydobywane z drewna - gąsienice motyli, mrówki, chrząszcze, a zimą i jesienią - również duża ilość nasion sosnowych oraz świerkowych i owoców (jagód, żołędzi). Zimą również nie stroni od wywieszonej w karmnikach słoniny. Może żywić się także padliną. Pewną osobliwością tych dość dużych ptaków jest to, że najchętniej zjadają mszyce.

Wymiary:
Długość ciała:
Rozpiętość skrzydeł:
Waga:


21 – 25 cm
35 – 40 cm
75 – 95 g.

 Galeria zdjęć dzięcioła dużego autorstwa Leszka Lubickiego

Artykuł o dzięciole dużym autorstwa Pana Leszka Lubickiego można znaleźć pod tym adresem: http://przyrodniczo.udl.pl