Ślazówka turyngska

(łac. Lavatera thuringiaca)

Królestwo:
Rząd:
Rodzina:

rośliny
ślazowce
ślazowate

Występowanie: Gatunek ten można spotkać przede wszystkim na grodzisku  w okolicach Rogaczewa Wielkiego. Ślazówka wyrasta w ciepłych zaroślach, na suchych wzgórzach, przydrożach. Ze względu na okazałe kwiaty bywa uprawiana w ogrodach jako roślina ozdobna i miododajna.

Opis: Jest to roślina należąca do rodziny ślazowatych. W Polsce jest gatunkiem rzadkim. Łodyga ślazówki jest prosto wzniesiona, pojedyncza i sztywna, o wysokości 50-130 cm (rzadko do 200 cm). Cała, zwłaszcza w górnej części, jest pokryta gęstymi, gwiazdkowatymi włoskami, które nadają jej szary kolor. Liście są skrętoległe. Najniższe, odziomkowe liście są sercowato okrągławe, wyższe 3-5 klapowe z największą łatką środkową, najwyższe są jajowate. Podobnie jak łodyga, liście są gęsto pokryte gwiazdkowatymi włoskami, szczególnie na spodniej stronie. Kwiaty w dolnej części łodygi pojedynczo wyrastają w kątach liści, górą tworzą grono. Są duże (średnica 5-8 cm), 5-krotne, mają jasnoróżowe, głęboko wycięte płatki korony z ciemniejszymi żyłkami. Czasami (rzadko) trafiają się kwiaty niebieskie. Szerokojajowate działki kielicha są 3-4 razy krótsze od płatków korony i są gęsto owłosione. Pod kielichem krótki, 3-krotny kieliszek.

Wymiary:
Wysokość:
Okres kwitnienia:


do 130 cm
czerwiec / lipiec