Modrzew europejski

(łac. Larix decidua)

Królestwo:
Rząd:
Rodzina:

Rośliny
sosnowce
sosnowate

 Występowanie: Gatunek ten można spotkać w lasach i parkach wiejskich na terenie całego Parku Krajobrazowego im. gen. D. Chłapowskiego.W Polsce naturalnie występuje w Karpatach, ale jest często sadzony w lasach na pozostałym obszarze.

Opis: Jest to bardzo wysokie, drzewo iglaste. Ma regularnie stożkowaty pokrój typowy dla większości drzew iglastych, najbardziej jednak przypomina świerka. Wysokość jest podobna do osiąganej przez świerka czy jodłę i klasyfikuje go w ścisłej czołówce najwyższych europejskich drzew. Jest jednak pewna rzecz, która powoduje, że przez część roku modrzewia nie sposób pomylić z żadnym innym drzewem iglastym. Są to jego opadające na zimę, miękkie i delikatne igły, zebrane na krótkopędach po kilkadziesiąt sztuk w gęste pęczki. Latem są one soczyście trawiasto-zielone, jesienią zaś przebarwiają się na niezwykle piękny, intensywnie żółty kolor. Pień jest  prosty i regularny, prawie zawsze pojedynczy, widoczny aż do samego wierzchołka, który czasami jest charakterystycznie wygięty. Korona początkowo regularnie stożkowata i dość wąska, gęsto ugałęziona, potem mniej regularna, szersza, często ze spłaszczonym wierzchołkiem. Kora modrzewia jest czerwonobrunatna do czarniawej, często rdzawo nakrapiana, bardzo gruba, nawet do 10 cm,  głęboko spękana na nieregularne, odpadające poletka. Wydziela spore ilości żywicy. Drzewo nie tworzy owoców (roślina nagonasienna). Szyszki są jajowate, niezbyt duże - długości 3-4cm i szerokości około 2cm, stojące, w młodości żywozielone, dojrzewając robią się jasnobrązowe do brązowych, a po kilku latach - czarniawe.

Wymiary:
Wysokość:
Długość życia:
Średnica pnia:


do 50 m
do 600 lat
1 – 1,5 m.