Ropucha szara

• « poprzednia
• pozostałe tablice
  • Biegacz skórzasty
  • paz
  • Ślimak winniczek
  • Grzebiuszka ziemna
  • Rzekotka drzewna
  • Kumak nizinny
  • Padalec
  • Ropucha szara
  • Ropucha zielona
  • Jaszczurka zwinka
  • Jaszczurka żyworodna
  • traszka
  • Czajka
  • Bażant
  • Bocian
  • Bogatka
  • Dzięcioł duży
  • Dzwoniec
  • Kukułka
  • Czyż
  • Wrona siwa
  • Kowalik
  • Grubodziób
  • Mazurek
  • Wróbel
  • Sójka
  • Żuraw
  • Gawron
  • Gęgawa
  • Modraszka
  • Cyraneczka
  • Gąsiorek
  • Kopciuszek
  • Blotniak
  • Dymowka
  • Oknowka
  • Jerzyk
  • Kania
  • Kruk
  • krzyzowka
  • Kwiczol
  • Labedz
  • lyska
  • mysikrolik
  • myszolow
  • Ortolan
  • pliszkas
  • pliszkaz
  • potrzeszcz
  • sierpowka
  • sikorau
  • srokosz
  • szczygiel
  • zieba
  • Wiewiórka
  • jez
  • Kret europejski
  • Ryjówka aksamitna
  • Sarna
  • zajac
  • Bluszcz pospolity
  • Buk zwyczajny
  • Chaber bławatek
  • Dąb czerwony
  • Dąb szypułkowy
  • Fiołek mokradłowy
  • Głóg jednoszyjkowy
  • Goździk pyszny
  • Deren
  • Goryczka wąskolistna
  • Jarząb pospolity
  • Lnicznik siewny
  • Mak polny
  • Kukułka szerokolistna
  • Szakłak
  • Turzyca Davalla
  • Klon zwyczajny
  • Kasztanowiec
  • Lipa drobnolistna
  • Lipa szerokolistna
  • Listera jajowata
  • Modrzew europejski
  • Pierwiosnek
  • Robinia
  • Sosna zwyczajna
  • Ślazówka turyngska
  • grusza
  • jablon
  • kruszczyk
• następna »

(Bufo bufo) 

Opis:   

  Jest to największa z żyjących w Polsce ropuch. U tego gatunku dymorfizm płciowy pod względem wielkości ciała jest najwyraźniej zaznaczony wśród polskich ropuch. Samce są mniejsze i osiągają długość 48-97 mm, a samice  większe o długości ciała 61-125 mm. Ciało tego płaza jest masywne i krępe, pysk szeroki. Skóra grzbietu chropowata ze względu na liczne brodawki. Z tyłu głowy widoczne są olbrzymie gruczoły przyuszne (parotydy). Jad w gruczołach przyusznych i skórnych wydziela się dopiero przy ich uszkodzeniu, lub potarciu, a więc np. przy próbie pożarcia płaza przez drapieżnika. Piekący, ostry smak jadu zmusza go do porzucenia zaatakowanego płaza. Zabarwienie grzbietu jest brązowe w różnych odcieniach szarości, zwykle jednolite. Brzuch jest zawsze jaśniejszy, brudnoszary, pokryty plamami. Ropuchę tę można spotkać w lasach, na polach i w ogrodach. Unika terenów bardzo suchych i podmokłych. Gody rozpoczyna na początku kwietnia. Preferuje zbiorniki większe i głębsze, z bujną roślinnością. Samica składa jaja w dwóch sznurach i rozwiesza wśród roślin. Pojedynczy sznur ma długość 2,5 - 5 m, a liczba złożonych jaj to około 2500 do 10000. Pojedyncze jajo ma średnicę ok. 1,7 mm. Kijanki ropuchy szarej  mają czarny grzbiet, brzuch jest jaśniejszy. Ich długość dochodzi do 2,5 - 3,5 cm. Pływają w grupach liczących niekiedy setki, a nawet tysiące osobników. Przeobrażenie przypada na koniec czerwca. Młode ropuszki opuszczają wtedy wodę i często giną masowo pod kołami samochodów, przechodząc przez szosy. Jest to gatunek bardzo żarłoczny, który zjada praktycznie wszystkie zwierzęta, jakie znajdą się na jej drodze. Poluje na duże dżdżownice, nagie ślimaki, owady, pająki. Czasem łowi także drobne kręgowce (inne płazy, gady, a nawet małe gryzonie i pisklęta ptaków). Jest bardzo pożyteczna w walce ze szkodnikami pól i ogrodów. Ponadto jest jednym z nielicznych zwierząt pożerających stonkę ziemniaczaną. Największym zagrożeniem dla tego gatunku jest zanieczyszczanie i likwidowanie zbiorników wodnych oraz ruch drogowy, dziesiątkujący lokalne populacje podczas wiosennych i jesiennych migracji

Występowanie: Gatunek ten można spotkać na ternie całego Parku.

Status ochronny: ochrona gatunkowa ścisła