Pliszka żółta

(łac. Motacilla flava)

Królestwo:
Rząd:

Zwierzęta
wróblowe

Status i występowanie w Polsce:  W Polsce jest to liczny gatunek lęgowy i przelotny. Typowym siedliskiem pliszki żółtej są wszelkiego typu łąki, a także pola uprawne. Preferuje miejsca w pobliżu rowów melioracyjnych i oczek śródpolnych, uprawy lucerny, koniczyny i roślin okopowych. Bardzo często można ją spotkać na uprawach buraków cukrowych. Bardzo rzadko występuje na obszarach zabudowanych. Jest to gatunek wędrowny. Na lęgowiskach pojawia się między marcem a majem, odlatuje zaś od sierpnia do września.

Występowanie na terenie PK im. gen. D. Chłapowskiego:  Gatunek ten można spotkać na terenie całego Parku Krajobrazowego.

Status ochronny: ścisła ochrona gatunkowa (Ust. o ochronie przyrody).

Opis: Samiec ma wierzch ciała oliwkowy, wierzch głowy i kark popielate, na głowie białą brewkę i wąs, cały spód ciała jest żółty, ogon czarny z białymi skrajami. Samica jest bardziej płowobrązowa z żółtym brzuchem. Pliszka żółta występuje w Europie w wielu podgatunkach różniących się głównie ubarwieniem głowy. Ptaki te tworzą monogamiczne związki sezonowe. Budowane przez oboje partnerów na ziemi gniazdo jest doskonale ukryte wśród niskich roślin. Para czasami wyprowadza dwa lęgi w roku. Samica składa 4 -  6 szarych lub beżowch jaj, wysiadywanie trwa 12  - 13 dni.
Pożywieniem tego gatunku są owady łapane w powietrzu i na ziemi oraz owady żerujące na bydle.

Wymiary:
Długość ciała:  16 - 17 cm
Waga:            ok. 22 g

Galeria zdjęć pliszki żółtej autorstwa Leszka Lubickiego